Kalem sana kurban olam kõle olam
Anam oldun, babam oldun, eş oldun
Seni yapan ustalara kul olam
Dertlerime ortak, yüreğime taş kalem

Senden başka sadık dostu bulamam
Bir gün bile senden ayrı kalamam
Herşeysiz olurum, sensiz olamam
Gözümün seline yaş oldun kalem

Seni çöpe atan eller sürünsün
Zalim dostlarımdan sen çok üstünsün
Seveceğim ölünceye dostumsun
Bütün insanlığa baş oldun kalem

Kalem sana ağaç olam uç olam
Yazdığına cümle olam hece olam
Sen gündüz ol, ben de sana gece olam
Arkadaşım, dostum oldun eş kalem

Seninle ağladım seninle güldüm
Hüzünlü günümde yanımda buldum
Yaralı hayatta seninle oldum
Yaşamım boyunca, gözüm yaş kalem

Seninle dertleştim, seninle ağladım
Yazıp ellerimle bağrım dağladım
Senden bir vefalı dost bulamadım
Gece hayalime düş oldun kalem

Sen olmasan beni kimse anlamaz
Bence, senden üstün varlık olamaz
Çok insanlar değerini anlamaz
İçim açtın yüreğimde kuş kalem

Dertlerimi tane tane yazdın sen
Gözyaşımı boncuk gibi dizdin sen
Suç işledim ceza verdin kızdın sen
Ağzım oldun dilim oldun diş kalem

Eşe dosta selamlarım ilettin
Kitap yazdın yaprakları dal ettin
Abidin’im gözyaşlarim sel ettin
Yazim oldun bahar oldun kiş kalem

Danimarka