İzmir…
Öp saçlarımdan beni bu gece
Savur kederlerimi mavi enginliklerine
Delice essin hadi meltemin, ılık…
Pespembe bir sabahına aç gözlerimi yeniden
Dudaklarım saklamasın artık hasretini sözcüklerimin
Sana dair bir şiire imza attır bana!
Kulaç kulaç göm hüzünlerimi sensizliklere
Kaybet uçurumlarını umutsuz kanat çırpışlarımın

İzmir…
Sar bu gece beni göğsüne
Dinlet kalp atışlarında Karşıyaka sahilini
Martıların çığlığı ninnim olsun bu gece…
Gözlerinde yüreğim atsın
Göklerinde bitsin hasretim
Mavi-beyaz kucak aç bana!

İzmir…
Al koynunda uyut beni bu gece
Dinsin karanlıklarım
Sevdamı tut,
Hapset bir yaseminin büyülü kokusuna
Ya da sakla hanımelinin gizli balına
Seyret tüm çaresizliğimi yürek gözümden
Bırak aksın gözyaşlarım kaldırım taşlarına
Nağme nağme işle beni
Nakış nakış türkü eyle dinginliğinde

İzmir…
Yunuslarına anlat beni bu gece
Alsancak’ta bir tostçuda doyur karnımı ölesiye…
Çığlık çığlık sustur sonra gözlerimi
Biraz yürüt beni tutup ellerimden
Geçmişsiz bir bankta uyut beni
Bırak, sabah güneş öpsün yanaklarımdan
Çiğ düşsün saçlarıma damla damla hayalin
Kalp atışım ol…
Yürek sancım ol…
Deli sevdam ol,
Ağlat beni…
Ve sonra,
Gülümsemeyi Öğret Yeniden…

İstanbul – 2001