gözlerin geliyor aklıma her gece gözlerimi kapattığımda
uyku tutmuyor koyduğumda yastığa başımı
sorduğunda arkadaşlar seni bana
unuttum dediğim her kelimede yalan söylüyorum onlara
güneşin doğmasıyla birlikte buluyorum kendimi
bomboş ıssısız sokaklarda
atıyorum sonra kendimi bir deniz kenarına
martılar bile uyanmamış baksana etraf tam aydınlanmamış daha
yüreğimde bir kor avuçlarımda ayrılık
sürüklüyorum kendimi ordan oraya
ben biliyorum aslında
dönsende bana ben yine aynı boşlukta