Yalnızlık istiyor yüreğim
Sessizlik, suskunluk istiyor…

Başını bilmediği ve sonunu kestiremediği bir duyguda…
Ve, etkisinden kurtulmak istiyor…

Uçsuz – bucaksız enginlerde
Sessiz – sedâsız ummânlarda
Muhteşem bir tayfunla,
Te’sirli anaforla
Alabora olmak istiyor…

Çatlamış, yarılmış, susuz kalmış topraklarda
Güneş’ten aldığı alevleri bağrına basan
Tek damla yağmur düşmemiş çöllerde
Kavrulmak istiyor…

Zifiri karanlıklarda
Sabahı olmayan gecelerde
Ve sır tutan, kuşatan gecelerde
Bulutlar ardına gizlenmiş
Zühre’yi istiyor…

Muhteşem barajların direncinde
Çağlayanların, şelâlelerin coşkusunda
Vâdilerin, ovaların uzantısında
Başı dumanlı dağların zirvesinde
O’nu istiyor…
Sâdece O’nu istiyor…

Landsberg – 10.10.2000 02:35