ޞu an İstanbul kadar yorgunum
Rıhtımımda gün çoktan indi
Akşam denizi kadar durgunum
Tenime yosun kokuların sindi

Gönül iskelemden demir almış
Veda ıslığıyla işte son vapur
Nazarından bir damla asılı kalmış
Kirpiklerimin ucunda titrer durur

Dudaklarımda Marmaranın tuzu
Sarhoş eder beni o ıslak öpüşün
Sözlerinde bir manâ İstanbulsu
Sonra o kadeh kadeh dökülüşün

Kur bu gece saatleri sonsuzluğa
İstanbulda İstanbulsuzluğu düşün
Geç kuytulardan soluk soluğa
Belki bu İstanbulu son görüşün