İstanbul gibisin;
çilen bol,sevdalın çok!
bir gözlerine, yedi tepene aşığım…
ne kadar uzaklaşsamda kilometrelerce,
ya sende bendesin, ya ben sende…

İstanbul gibisin;
ne kopabilirim, ne sevebilirim…
bazen kabus, bazende en tatlı düş.
ne çilemiz biter, ne sevdamız,
ne de kavgamız…

İstanbul gibisin;
yolların çukur, inişli çıkışlı…
gözlerin boğar, denizin gibi…
kaptırdınmı kendini,
esir olmuşun;
İstanbul’a, bir de sana…

İstanbul – 10.06.2006