İstanbul ağlıyordu ben ayrılırken,
Gecenin karanlığında
Hıçkırıkları gökgürültüsü
Göz yaşaları yağmur olmuş
İstanbul ağlıyordu
Ben ayrılırken.

İçim cız etti.
Ben ayrılıyordum,
İstanbul ağlıyordu bir ağustos akşamı…
Kız kulesine olan aşkımı
Bağıra bağıra söyleyememiş,
Martılara son simidimi atamamıştım daha…
İstanbul ağlıyordu

Ve ben…
Islak bir otobüs camının ardından
İstanbul’un gözyaşlarını izliyordum

Ayrılırken arkamda bıraktığım kimsem yoktu…
Arkamdan bir tek İstanbul ağlıyordu..

Harem / İstanbul – 11.08.2000 22:00