Dalgalanırdı anılar
Gözlerimin içinde
Deli gibi eserken sen
Bir o yana bir bu yana
Uçururken zamanı
Bir boşluğa koyuverdin beni
Sevincimi de kaybettim
Hüznümü de
Seni görürdüm
Bazen karşı kaldırımda
Koşmak isterdim sana
Ama hevesimi kaybettim
Senin içinde kayboldum
Bir çıkış aradım hep
Ama yolumu kaybettim
Yağmur yağıyordu
Saçlarımdan akan damlalar
Pabucuma düşerken
Islak bir sokakta
Seni kaybettim
O gün sokaklar da ıslaktı
Parktaki banklar da
Islak bir bankta
Ağlarken ben
İnanmadı kuşlar ağladığıma
Oysa yağmura karışıyordu
Gözyaşlarım teker teker
Gözyaşlarımın birini uğurlarken
Diğeri de gidiyordu
Tıpkı senin gibi
Vedasız ve umarsızca.

Denizli