kahrı sabaha taşınan gecelerde
veremli
ağır ezgi fıstıki makamda
fa-diyez bir sevdaydı bizimkisi/söylendi
yüreğimizde
acem kılıcı bakışların izi
ağzı kara günlerde çoğalttık
içimizdeki çentikleri
hercai yaz(gı)lar kavururken sürgünlerimizi
bir ah kaldı
topraklarımızdan çekilen göçerlerden
ve ölü doğan bir bahar yaraladı
kundağında düşlerimizi

nasıl çekilir
mevsimleri çürümüş bir sevda
sırtımızda
kanarken yalnızlık aşırı yolculuklarımız
ayrılsın artık kesişen yollarımız/yol haritamızda
iskele alabanda

Kiraz – Aralık 2004
Kaynak: Çıkınımdaki Azıklar