Mazlum Irak Halkına

Gecenin bir yarısı
Gözümde yaş, ellerim titrek
Kendime anlatamadığım vahşet
Korku içinde koskoca bir millet

Bombalar yağıyor dur diyen yok
Coçuklar perişan, aç susuz
Yumruklarımı sıkıyorum ama
Dua etmekden başka çarem yok

Ayşeler Fatmalar haykırıyor, hayatta kalmak zor
Medeni? Canavar bu savaşı kendine bir sor

Minik bir serçe parmak yol ortasında
Sahibi cennette kevser başında
Öldürüyorsunuz çocukları üç dört yaşında
Analar ağıt yakıyor kırık mezar taşına

Yarına bakıyorum gözlerim kapalı
Umut gülleri yetişir kerbela çölünde
Barış güvercinleri kanat çırparken yarına
Gözümün yaşı karışır Iraklı çocuğun gözyaşına

Ben ağlıyorum Iraklı çocuk ağlıyor
Eli ayağı dili kopmuş sadece inliyor
İlaç yok serum yok? Bol bol gözyaşı var
Bu yarayı ey çocuk! gözyaşı ile sar…

Ankara – Nisan 2003