kulağıma bir uğultu geliyor
sıcak bir ayrılığın ardından ilk defa üşüyorum
salıncaklarda sallanıyor anılarım
gözlerim beni terk etmek üzere
gittikçe soğuyorum hayattan
sen benden uzaklaştıkça bitiyorum yavaşça
ölüme bir saniye daha yaklaşıyorum
ve oturuyorum intiharın eşiğine
boğazımda biraz da olsa pişmanlık
göremiyeceğim geleceğe
gözlerimi kapıyorum artık dünya karanlık
her şey olduğu gibi devam ederken bir ben bitiyorum
herkesin gittiği yere gidiyorum
atrık ben yok sen kendi halinde