Cahit Sitki Taranci’ya

ޞimdi çikiverecek karşima arkadaşim,
Mektebe gitmek için geçtigimiz şu yoldan.

Babam tok sesiyle birden çagiracak: “Ziya!”
Kalbimde eski sevinç, dallarda eski bahar.

Gözlerimi kapatip: “Bil?” diyecek birisi.
Bir mahşer ortasinda şaşirip kalacagim.

Ve girecek koluma bir melek gibi karim.
Saracak etrafimi dogmamiş çocuklarim…

1941