Sevgi çiçekleri ekelim yurda
Yarışıp dünyayı geçelim artık
İlim çare olur bizdeki derde
İlmin tekniğini seçelim artık

Eğitim öğretim okuldan geçer
Akıl başarmayı buradan seçer
Öğretmen olmazsa kalırız nâçar
İlmin çeşmesinden içelim artık

Cihanı doldursun bir tatlı gülüş
Başarmak istersen durmadan çalış
Sevgiyle bütünleş kendinle buluş
Yalandan yanlıştan kaçalım artık

Okul bize yuva öğretmen ana
Gönülden sevelim koyalım cana
Bilimle birleşip akalım kana
İlim bir tohumdur saçalım attık

Çalışmadan olmaz sen zoru başar
Bilinçli çalışan çok mutlu yaşar
Bilimle yarışan dağları aşar
Aklımızı ilme açalım artık

Dünya ilim almış geçmişte senden
Atların tarihi sarsmış derinden
Sen gayret eyle ibret al bundan
İlmin güllerini biçelim artık

Ne sağdan ne soldan olmadı fayda
Müspet düşünürsen yaşarsın ayda
Uza giden ok çok gerilen yayda
İlmin bahçesinde uçalım artık

Söyle Murat Duman diller şakısın
İlmin dergahında gergef dokusun
Bu yazdıklarımı canlar okusun
İlmin kulvarında koşalım artık

Ankara – 11.03.2005