Sana ithafen, sana mahkum edildi
Bu mısralar, sen okusan da,
Okumasan da
Sevip sevmemen de önemsiz
Bi o kadar da
Bazı şeyleri anlatmak zor
Sabaha karşı saat dörtte,
Anla işte sensiz olmuyor!
Haykırsa da Kıraç,
Duygulansa da
Minik serçe
Düzeltmeyecek şapkasını Cem Karaca
Ve ben çıkamayacağım yolculuğa
Yemyeşil boğulunası denizinde senin,
Barış Manço olmayacak,
Sen de..
Artık ben de yokum,
Sen zaten..Haliyle
Gülünmeyecek
Dost kisvesi altında, yanık sevdamla
Anlamlanmayacak bazı bakışlar,
Sen olmadın hiç ama,
Yine de dolmuyor yerin!

Ne bağlama bağlıyor beni
Senin sevdiğin türkülere,
Ne de ben ney çalabiliyorum,
Sana has makamlarında

Ne bir taksim dokunacak artık bana,
Ne de ben tutabileceğim ellerini
Sen şimdi çok uzaklarda
Uyuyorsan da,
İyi geceler de dileyemeyeceğim,
Ya da günaydın da�!

Yazamasam da eskisi gibi
-Sen okumayacaksın zaten-
Kıracağım kalemi,
Tek tek yakacağım
Yazdığım şiirleri,
Ya da iki tek atarım belki

Çanakkale – Ekim 2005