Bir veda şarkısında inliyor tatlı sesin,
Söyle gözlerin neden haykırarak bakıyor?
Solgun dudaklarını titretirken nefesin,
İki damla elveda yanağından akıyor…

Gideceksin… Kal desem bir duadan farkı ne?
Sen gidersin ve hüzün benimle kalır yine…
Bir ayrılık dolanmış meleklerin diline,
Nere baksam karşıma bir sensizlik çıkıyor…

Alev alev ellerin, dokunsam yanacağım,
Yansam da, bu kâbustan artık uyanacağım…
Yâ Rab, ben bu çileye nasıl dayanacağım?
Aldığım her bir nefes ciğerimi yakıyor…

Attın azap çölüne, yandı bütün vücudum,
Yanıklarıma şifâ gözlerinden bir yudum,
Gerildiğim çarmıhta can verirken umudum
Her adımın alnıma bir mıh daha çakıyor…

Ben bugün bir cenaze, ben bugün bir ölüyüm,
Söndürdüğün ateşin can çekişen külüyüm,
Titrek avuçlarında biriken kan gölüyüm.
Gözyaşların ardında bir ceset bırakıyor…

İstanbul – 10.08.2004