Iki bilinmeyenli bir denklemiz biz
Bir gün Aksaray üst geçidinde
Kalakalacagiz
Birbirimize bakişlarimiz
Yabancilara bakişlarimiza kesecek
Yüreklerimiz buz kesecek
Soracagiz oradan geçenlere
“Ben kimim?”
“Beni taniyan biri var mi?”
“Hayir” diyecekler
“Peki beni taniyan birini taniyan biri var mi?”
“Hayir” diyecekler
Ve Aksaray üst geçidi kanatlanip
Bizi hiçbir geçidin geçit olmadigi
Dünyalara götürecek
O dünyalarda yollarimiz ayrilacak
Kader bu; insan yaşamaya yazgilidir
Biz de yaşayacagiz
Ama
Iki bilinmeyenli denklem olarak