İhanet etti bana
Beni kendine tercih eden dostum.
İhanetine yanmıyorum ya,
Bana ağır gelen,
Dostluğumuzun ‘fay hattında’ olması artık.
Ufukta depremler görünüyor, ati zamanlara ait.
Pek de şiddetsiz geçeceğe benzemiyor,
Olsun, Allah’tan ümit kesilmez.
Gönülleri ayrı iken ‘yek’ yapan
Sevgi pınarını tekrar yaratır,
‘hep yaratma işinde olan’.

Söz vermişti bana,
Aynı yolu paylaştığım bir adam
Hüzün gecelerinde,
beraber içecektik acı şarabından.
İçtikçe sarhoş olacaktık,
Acıların ‘meyhanesinde’.
Sarhoşluğun verdiği cesaret ile
Yürüyecektik,
Zor zamanların üzerine,
Korkusuz bir çocuk gibi.

Söz veriyorum kendime,
Artık daha içmeyeceğim!

1998