hiçbir gece hiçbir karanlık beni
gözlerinin karası kadar ürkütmedi
demir parmaklıklar tutamadı
saçlarının hapsettiği gibi

hiçbir kelepçe hiçbir silah beni
sözlerinin yarası kadar incitmedi
dört duvar diz çöktüremedi
buğday tenin kokusu gibi

ölümün korkusu dolarken hücreme
göreceğim son şafak atmakta
bir isteğim var senden son anımda
beni sakın unutma, beni sakın unutma