yine dumanlı başım
oturmuş içiyorum
efkar efkardır içim
duman duman yükselir

bir türkü söylüyorum
‘oy benim bahtım kara’
kendimden geçiyorum
içkim çay mezem sigara

akşamın buğusunu
kadehte demliyorum
mavi mavi serilir
lacivert yüreğime
sokak lambaların
bardaktaki aksinde
onun mu desem bilmem
bir çift göz görüyorum
yarin dudağı diye
bardağı öpüyorum

zamanın tüllerinde
aşk onulmaz bir yara
içiyor içiyorum
içkim çay mezem sigara

aslında güler içim
biraz da neşeliyim
nereden bastı bilmem
sağanak sağanak bu efkar
yaz arefesinde
nereden çıktı bu yağmur

yağmur her damlasında
nem salar duygulara
ben de mi yağıyorum
içkim çay mezem sigara

kabuk bağlamış sevdam
kaburgalar içinde
ve ateş gibi çayın
oradan geçişinde
yanar yanar ya içim
aşktan değil sahiden
ve kızarır gözlerim
sonraki her yudumda..
bu da böyle bir sevda

sonra da yaktı diye
sitem edip de yare
her an dağılıyorum
içkim çay mezem sigara

Kocaeli