Uyandın yine hep yaptığın gibi, tekrarlamak için zamanı
Karıştın yine yokluğa olmak için
Dokunabilmek sonsuzluğa, içindeki sonda
Sorunlarla karışmak ve onlar ile var olmak için
Benden öte benden içe bir ben var, senin için
Saklanmıyor o hep vardı benimle, senin için
Islandın yine yağmurda, takıldın hayatın düşlerine
İnsandın kendi cennetinde başkaları için

Bitmek için başladın, ölmek için doğdun.
Varmak, ona kavuşmak için çıktın yola
Karanlık sokakta ışığı fark etmek için görüyorsun herşeyi
Hiçbirşeyi yadırgıyorsun topraktan, boşlukta olduğun için
Bir para attın havaya, düşene kadar yaşayacaksın, yazı ya da tura, başkaları için
Bir katilsin, mutluluğu öldürdün
Bir çocuksun oyuncaklarına kavuşmak için
Sen bir parça ben bir parça biz.
Toprakta yağmur birikintileri var. Onların içinde bulutlar. O bulutların içinde kuşlar.
O kuşların kanatlarında hayat. O hayatların birinde sen birinde ben.
Gerçekler artık kağıt üstünde can çekişen çizgiler.
Bütün çığlıklar sessizliklerle dost olmuş.
Elini tuttuğun ben değilim.
Bana benzeyen yalanlarım.
Gerçekte yalan biraz ben biraz sen.