Hayal kırıklarımın üstünde yürüdüğüm,
Yaralarımın üstüne bir avuç tuz sürdüğüm,
Değerlerim yitiyor.Uğruna ölümlerden döndüğüm,
Gözlerim kin, önüm kırık, arkam kan İçinde.
Her bir adım acı, her bir adım sancı.

Kendi kendime dilediğim özürlerim,
Bir şişe şaraba meze ettiğim küfürlerim,
Son sayfasını tutuyor işte ellerim.
Hani şu azraile inatla okuduğum,
Okuyup okuyup oynadığım senaryomun.

Tamda herşey yoluna girmiştilerin tükenişi mi?
Kimseye güvenmemenin verdiği güven mi ?
Neydi bendeki bu huzurun sebebi…

Avcılar – 2006