Sokaklar ıssız, terkedilmiş bir şehirdeyim sanki
İnsanlar sanki bir siluet ve yüzleri kaskatı
Bedenlerini terketmiş bir ruh güruhu gibi
Bu sessizlik, bir çığlık gibi yırtıyor kulaklarımı
Her şey renksiz, sanki siyah-beyaz bir film karesi
Filmin starları henüz çıkmamış sahneye
Boşlukta uçar gibiyim, duyduğum sessizliğin sesi
Sevgisizliğin karanlığı yansıyan perdeye
Amaçsız, divane dolaşırken yollarda
Titredim birden yüreğimi sardı nefesi
Ilık bir meltem rüzgarı yaladı saçlarımı
Birden bir gökkuşağı, bir ışık demeti
Kalabalıklar içindeyken yüreğim yalnız
Bir güneş doğdu şehrime, canlandı her şey
Çıkageldin aniden gözlerin birer yıldız
Sevginin melodisini çalıyor bir ney
Yeniden doğmuş gibiyim, canlanırken şehrim
Nereye gidiyorum biliyorum, kalmadı kederim
İncitemem, kıramam seni sevginin esiriyim
Hoşgeldin şehrime benim hüzün meleğim.

İzmir – 28.12.2004