Dün gece seni gördüm düşümde
Uzaklaşıyordun benden gitgide
Korkuyla uyadım, heyecana kapıldım
Ve bir sigara yaktım

Sorgulamaya başladım kendimi
Sensiz ben yaşayabilir miydim
Ya da sensiz ben olabilir miydim
Cevapsız sorular yıkıyordu beni
Tek dayanağım sönmek bilmeyen sigaram

Halâ sabah olmamıştı ve sen yoktun yanımda
Yalnızlığım hüznü çağırıyordu gözyaşlarımla
Hüznüm isyana teşvik ediyordu beni alenen
Ve hüznün isyanı böyle doğuyordu içimde.

Samsun – 2007