İhtiyar gölgelerin arkasında saklanan genç yüzlü çocuk
Ağlamaklı sesin ta Munzur’un oralardan çalınır kulağıma
Canım, candaşım böyle miydi seslenişin baba toprağına?
Böyle mi ak saça kara çalmaların…

Ağlayarak mı ıslatırsın Munzur’un karını?
Düştüğü yerde kalır, donar da, sen ağla…
Ağla çocuk…
Baba toprağından kovar mı seni…

Ateşten kordur yeminin bilirim
Bilirim ya hangi cihan görmüş geçirmiş
Kanla beslenen toprakları…

Yetimsin bilirim.
Kim vurdu babanı oğul…
Kim öksüz kodu yedi cihan yedi canda…

Cansın kansın oğul, düşün bir hele…
Senden mavisi senden beyazı var mı…

Mamak-Ankara – Mart 2005