Henüz öğrenmedin
Dilimizi..
Henüz sınırlanmadı sözcüklerimizle
Bildiklerin..

Henüz kavramlara
Henüz sınırlara takılmadın
Oltaya da gelmezsin pek
Deniz, deniz gezen bir kaptan gibi
Çıktın eski karamıza

Yılmazca anlatacak
Methedecek ve “öğreteceğiz”
Onu sana
Soluğumuz kesilene kadar

Biz bu karada
Herşeyi bilir
Durmadan öğretiriz
Birimiz öbürüne

Düşkünlüğümüzü hoş gör,
Bizi (ne olursun hep) dinle..
Başarırsan bunu,
Soluksuz kaldığımız anlarda
Bilgeliğimizin yorgun düştüğü anlarda..
Öğretirsin o zaman

Esen rüzgar gibi
Akan su gibi
Ya da bellettiğimiz sözcüklerimizle
Ya da susarak bize
Doğarken unuttuklarımızdan bir demet
Unutmadığın çok şey arasından..

İstanbul – 17.06.2002