Limandan ayrılırken o gemiyle
Son kez elini salladın sessizce
Göz yaşların parlıyordu yanağında
Belli oluyordu ağladığın..
Hoşçakal diyemedin…

Bilmiyorum nasıl tuttum kendimi
Koşmamak için sahil boyunca
Ardın sıra yutkunarak,
Düğümlendi kelimeler boğazımda
Hoşçakal diyemedim…

Biliyorum bir daha dönmeyeceğini
Yinede usanmadan gidiyorum
Günde iki kez limana
Her gemi yanaştığında bekliyorum
Teeek.. tek. İnenleri…
Bir sen çıkmıyorsun

Sevdikleriyle kavuşanlar
Sarılırken biribirine
Gidişin geliyor aklıma
Kahroluyorum..
Hoşçakal diyemedim…

Bursa – 1990