Adnan BÜYÜKBAޞ’a

ޞu dilde kemiksiz etten,
Lakin, nasipli edepten,
Başlatma beni “küçük”ten,
Tozutacak ne var hocam !

“Diş” degildi, o bir hüner,
“Kestire başi” söz göster,
Gönüller yârenlik ister,
Kizilacak ne var hocam !

Dostlarin arasindayiz,
Yaşimizin farkindayiz,
Türk-Islâm sevdaâsindayiz,
Sakinacak ne var hocam !

Kabulümüz, acemiyiz,
Daha hâlâ ögrenciyiz,
Ama çok da samimiyiz,
Bozulacak ne var hocam !

Yok ! Var mi burda menfaat ?
Benimki görüş, kanaat,
Seni de bilir cemaat,
Alinacak ne var hocam !

Affetmem koyarim taşi,
Elin varsa başin kaşi,
Araz gibi şaşi şaşi,
Bakinacak ne var hocam !

Söylerim ya gördügümü,
Duydun mu hiç sövdügümü ?
Yermem ki ben övdügümü,
Yakinacak ne var hocam !

Yazarsin ve de çizersin,
Dogru,mani de dizersin,
Beni “Hiç” sayip üzersin,
Kiskanacak ne var hocam !

Kovularak taşinmadim,
Ömrümde hiç kaşinmadim,
Hayatimdan usanmadim,
Bikilacak ne var hocam !

Dokunduysam ki dişine,
Gelmeliydi bu işine,
Pay çikar ögretişine,
Gocunacak ne var hocam !

Sen de yaz, Mümtaz da yazar,
Hakliysa, haksiza kizar,
Gün gelir, mezar da kazar,
ޞaşilacak ne var hocam !

Kaynak: Dedigin Olsun