Bugün biraz durgunum
Yıllara meydan okumuş
Çınar misali
Bir türkü dinlerim
İçinde hasret özlem kokan
Ağırlıklar çökmüş omuzlarıma
Aklar dolanmış saçlarıma
Tenim solmuş buruşmuş
Ötmüyor atık bahçemdeki dala konan kuşlar
Onlar da yaşlandı mı ne hayattan
Hey gidi günlerim
Dostlarım sırdaşlarım
Her biri köklendi filizlendi
Herkes bir köşede artık
Yaşama sarılmak bahasına
Duruldum ben de coşan ırmak iken
Ee hayat bu kuvvetli güçlü
Bir beni mi yenemeyecek
Ben de pes ederim bir an gelir
Giderim apansız aniden
Hey gidi günlerim kalır ardımda
Onlar da hatırlarsa hatırlar beni.

İstanbul – 2007