Her zaman olmaz.
Arada sırada çıkar karşına,
Böyle isyankar böyle umarsızca.

Her zaman yakmaz,
En derin yarandan; kanatırcasına.
Hep yükselmez feryadın,
Bu kadar derin bu kadar sızımlayasıca.
Güneş neden yakar tenimi bu kadar
Bu iç sıkan
Kemiren, kemirilen.
Yanan bir mum, alevsiz.
Erimiş; sıkıntıdan.
Kemirilmiş.
Kemiren…

Her zaman olmaz
İnsan bu kadar derinlerde
Batak.
Yıkım.
Ölüm.
Kimine doğuş,
Bakarsın ki yokolmuş.
Molekül, atom
Hayalinle meta fizik
Sonra başka atom,
Başka molekül
Tekrar yıkım,
Tekrar ölüm.
Başı boş meta fizik.
Yazık.
Kan revan.
Açık bir kapı,
Geçen düş kervanı.
Bir kırmızı gül
Bir umutlu gülüş
Bir kervan
Bir devran
Düş kervanı
Düş devranında.

Her zaman olmaz
Arada sırada
Yıkım
Kıyım
Ölüm.
Ve yanıbaşımda ağlayan meta fizik.

Bir dağ
Dağ gibi
Hemde başı dumanlı.
Ağaçları yeşil
Yapraklar iğneli.
Dağ kayboldu.
Duman yok;
Ağaçlarda.
Ama yapraklar iğneli.