Dağdaki taş kadar duygusuz olsam keşke
Yağmur eritse, kar dondursa, güneş yaksa beni
Tek kelime çıkmasa o olmayan ağzımdan
Toz olsam rüzgarlar savursa beni

Su yatağını bulurmuş derler yalan
Boşandım sana doğru bentlerin tuttu beni
ޞu yalan dünyanda ne kadar bent varsa
Yağan yağmurlar aşırsa beni

Ateş olup kavrulsam kendi narımda
Bir Allah’ın kulu görmese beni
Tek başına sen baksan yeter
ޞehirler titrer sezince beni

Toprak kadar mütevazi ve sakin olsam
O ateşten sözlerin kavursa beni
Bedenine tek nefes üflemeden
Yağmurlar denize taşırsa beni