Bütün bir Haziran evin önünde
Akasyanın dallarını eğerken rüzgar,
İpeğe kırmızı bir gül işledi
Kulağı ıssız ve tozlu yollarda

Yoksulluğun kediler bir yaz boyu
Her gece kapımı tırmaladı.
Sırtının teline mavi bir toz düştü,
Dokunmadan uykuya varamazdı.

Uzak denizlerden atlar geçerdi.
Bulutlar, güzele yakın gözlerinden.
Bekledim ölümün soğuk ellerinde
Solgun bir gül oluncaya kadar…

İstanbul – Haziran 1999