Yalnız kaybetmesini bilen ömründe
Yılgın bir çok savaşın ardından
Hayatı avucundan kum taneleri gibi dökülse de
Kaçmadı binlerce kez ölmekten
Hakkında binlerce kez
Ölüm fermanları çıkarsa da
Kendi sessizliği içinde
Zaferlere mahkum yaşadı
Çırılçıplak düşlerle
Başarısız eylemler çağında
Buğulanmış ömrünün
Değerini bildi
Renklerle oynadığı güneşin ışıklarında
Geceleri sevdi karanlık sıcağında
Gizlenmiş güzellikler mi?..
Diye sordu yaşamına da
Saatlerce bakmayı öğrendi
O karanlık gökyüzüne
Yalnızlığının dört mevsimini
Gecelere konuk etti
Kirli ve yapışkan sessizliğini
Berduş masumiyeti ile
Yüreğindeki hasreti paylaştı
Yıldızlarla ayla
Hüzünle aydınlandığı karanlıklarını
Yakomazlara teslim etti
Yüreğini acuçlarına bıraktı
Sezsizce geçen gecelerinin
Rengine renk sesine ses katan
Binlerce yıldız arasından kayıp da gelen
Takıldı kaldı gecelerine konuk olan
Hazan türküsü nağmelerine