metrisin önünde geçerken çocukluğum
her zaman kadere sitemdi yerlere vurduğum
hep alçaklara attı hayat beni
ıradı gitti şimdi sevda yelleri
ben küskünüm şimdi sevdalara
ben kırgınım
seneler var ki hep mahpuslarda durgunum
yorgunum yorgunum
hem de nasıl yorgunum
hem bedenimle hem de yalnızlıklarla yorgunum
neden kader neden hep ben
kuytularda yaşıyorum
neden kader neden hep ben
yalnızlıklarla boğuşuyorum
kavgam neden bitmez sanki
öfkem neden tükenmez
böyle mi olacak hep
böyle hayat çekilmez
kapalı kapılar ardında volta atan ben
yalnızlıklarla boğuşan viran olan ben
aldatılan zülüm gören ben
bir ben miyim gecenin ortasında acaba
bir ben
gene darbe yedim felekten
aşka dair sevdaya dair
ne varsa hep beni bulur
kavgalar eylemler çatışmalar
masum masum kalırım ben arada
hayatım her zaman geçer zindanda
ben misin bu aynanın önündeki yüz ben misin
bensen eğer çok değişmişsin
başkasıysan çok cefakar birisin