Yalnız benim ol diyorsun öylemi?
Olur hayatımın çöp tenekesi.
Ama, ara sıra gönlüm birini
Bulur, hayatımın çöp tenekesi.

Söyletme depreşir yaram derinde
Tatlı dilli, boyu, bosu yerinde
Yosmalar görünce gönlüm birinde
Kalır, hayatımın çöp tenekesi.

Uzadıkça uzar günler insafsız
Yoruldum koşmaktan, kaldım dermansız.
Vallahi Mustafa yaşamaz sensiz
Ölür hayatımın çöp tenekesi.

Ankara – 1981