Ne zaman gözlerine bakacak olsam

İhaneti kuşanmış bakışlarını bulurdum

Ne zaman ellerini tutacak olsam

Aldatılan umutlarımın

Eriyen sıcaklığında kaybolurdum

Vurgundun oysa sana vicdansız

Yürekten vurgundum

Her doğan güne manşet atardım seni

Her giren geceye anons ederdim

ޞükre açılan pencerelere yönelip

Ömrümden ömür versin diye dualar ederdim

Aykırı yüreklereymiş oysa senin yolculukların

Fethettiğin gönüllermiş aşk dediğin

Yalancı ucuz sevdalarmış marifet bildiğin

Oysa sevmek var ya sevmek

Yanardağlara el koymaktır

Ama delikanlı bir bilek ister

Sevmek

Ömürden ömür vermektir

Ama bu yolda emek ister

Sevmek

Can adamaktır can

Ama Yiğit bir de yürek ister

Merhametin eli bağlı gözü bağlı sende

Neyleyim neyleyim ki gönlümün elçisiyim ben de

Vazgeç diyen gözlerimin sözü geçmiyor

Çırım çırım çırpınan şu yürek senden vazgeçmiyor

Bilmiyor bilmiyor ki

Hayatı ölüme ısmarlamaktır

Beni sana ısmarlamak bilmiyor

Enginliğe eş tuttuğun o sevdan yalan

Yarınlar var diye avuttuğun o yeminler yalan

Çünkü ne zaman yürekten bakacak olsam

Kurşuna dizilirdim

Ne zaman umut bağlayacak olsam

Yollarıma mayın döşenirdi

Oysa öl desen ölmez miydim?

Can desen vermez miydin?

Sen hep bir başka seni büyüttün yüreğinde

Büyülendin kendini seyrederken

O yalan aynalarda

Oysa sevmek var ya sevmek

Kıtlıktan çıkarcasına olmalı

Sevmek

Dürüstlüğe taparcasın olmalı

Sevmek

Tanrıyı içinde duyarcasına olmalı

Sen riyakârlığa ölümsüz yatırımlar yapan

Acının ızdırabın taciri

İşte yüreğim işte yüreğin

Seninki yeni sevdalar peşinde

Benimki bir usturanın ağzında

Vur artık şu son darbeyi de vur

Vur ki can bir yana düşsün beden bir yana

Vur ki aldanmasın bu gönül bir daha sana

Çünkü hayatı ölüme ısmarlamaktır

Beni sana ısmarlamak

Mümkün mü?

Senden geriye kalan bu bedende

Bir daha

Ben diye yaşamak

Mümkün mü

 Yurdagül ÖZAY