Yine akşam olunca;
Yine güller solunca;
Bir beden yok olunca;
Anlarım ki dünya fani,

İnsan insanı kırınca;
Çıkar uğruna savaşınca;
Umutlar yok olunca;
Ya da zorla yok edilince;
Anlarım ki insan cani,

İnsan ruhuyla barışmadıkça;
İnsan kendini tanımadıkça;
İnsan geleceği göremeyip önüne baktıkça;
Anlarım ki dünya galip,

Nefis bedene hükmettikçe;
ޞeytan nefse hükmettikçe;
İnsan dünyaya boyun eğdikçe;
Anlarım ki son geliyor…

Bir gün ışıklar söndüğünde;
Son nefesi verdiğimde;
Ait olduğum yere döndüğümde,
Anlarım ki gerçek buymuş…