Hayat öylece güzel,
El degmemiş, riyâsiz,
Süssüz, yaldizsiz, boyasiz .

Yürüdügüm yer ham toprak olmali,
Kayalar kesmeli önümü,
Çoraplarim pitrak dolmali.

Yorgunluk yayli yataklarda degil,
Ayaklarimi salladigim dere,
Akarken çagil çagil,
Çimene yatarken çikmali…

Gün telaşsiz akmali.
Çalişirken, arzuyla çalişmali,
Akan terim,
Kavruk toprakla buluşmali,
Sicaktan bunalinca,
Sögüt dibine ilişmeli..

Ferahlik şişelerden degil,
Toprak testilerden gelmeli,
Salinan sögüt dallari, çaglayan dere,
Kapanan gözlerime ninni olmali..

Hayat öylece güzel,
Saatlerin zincirinden uzak,
Uzun uzun seyretmeli,
Karincanin yüküyle savaşini,
Taa uzaklarda güneşi ugurlayan,
Kipkizil daglarin başini…

Derin memleket işlerine,
Çoban hasanla inmeli,
Ikrâmi yufka, sogan,
Pinar başinda yenmeli.
Acemice sardigim tütün,
Ikidebir sönmeli.
Sohbet uzamali, gün dönmeli,
Gökkubbenin kandilleri,
Birer birer yanmali…

Hayat öylece güzel,
Güzel yerinde güzel.
Depoda hapis degil,
Sular akarken güzel.
Cansiz tabloda degil,
Çiçek kokarken güzel.
Kuşlar kafeste degil,
Dalda şakirken güzel.
Yaz günü birdenbire,
Yagmur yagarken güzel.
Kapkaranlik gecede,
ޞimşek çakarken güzel.
Haziri almak degil,
Tohum ekerken güzel.
Aşk, yazi sözde degil,
Aşkla bakarken güzel.
Silahta kasta degil,
Kuvvet, fikirken güzel.
Kabaran yürekleri.
Gözler yikarken güzel.

Rabbim gönle göz vermiş,
Bakmasini bilene,
Daha daha demeyip,
Azla mutlu olana,
O azi da huzurla,
Olmayanla bölene,
Hayat öylece güzel,
Hayat öylece güzel…