İnsan yalnız kaldığında kendini fark edermiş

Farklarımı toplasam beş para etmez gözünde

Hayatıma bir eksi gibi girdin önce ve

Böldün sonra, artık paramparçayım özümde…

Hayata bir sıfır yenik başlamışım zaten

Kendi yumruklarımla kendimi tekmelerim

Atacak bir havlu bile yok ellerimde

Yerinden çıkmış artık, paslanmış eklemlerim…

Sahnelerde eskimiş bir mikrofon gibiyim

Senin sesini bile mahvedebilirim

Sanırım yenilenmenin zamanı geldi

Saklayın beni, yenilere eşlik edebilirim…

Yeter artık bu işkence nereye kadar sürecek

Ağlamak istemiyorum, dur gözlerim ne olur

İlla kesmem mi gerek susturmak için dili

Yanaklarına son bir öpücük koy sözlerim, ne olur…