Herşey uçup gitti elimden
Hayallerim, umutlarım bir bir uzaklaştı benden
Karanlık ve yalnızlık geçiyordu üzerimden
Güneş hiç doğmuyor, bir şey gelmiyordu elimden.

Bir tek hayalin gitmedi gözlerimden
Anıları canlandırdılar her bakışın ardından
Güneşli masmavi bir gökyüzü
Yeşil çayırlarda açan çiçekler vardı

Yüreğim sönmüş bir yıldız
Gözlerine bakınca parıldıyor
Sen gecenin karanlığına karışınca
Bir meteor gibi çakılıyor yeryüzüne

Üzerindeki derin izler anlatıyor herşeyi
Hicran dolu günler çok ağır gelmiş belliki
Ele alınınca dökülüyor tel tel
Toz toprak oluyor dağ gibi yürek

Bir yel esiyor sessizliğin içinden
Tozu dumana katıp savuruyor elden
Bitiyor anılar sevgiler acılar üzüntüler
Bende bitiyorum da, bir hayalin silinmiyor gözlerimden.

İstanbul – 11.02.2007