Bir deli rüzgar gibi esip geçmez ki bu sevda,
Bir yaz yağmuru gibi hemen bitmez ki bu sevda,
Ne olur terk etme beni dalıp bir gün düşüncelere,
Her yerde, her şeyde beni bulunca hatırlarsın…

Unutma, geride bıraktığın bir sevda tutkunu,
Her şeyiyle yalnız sana ait.
Dünya başına yıkılır unutulunca,
Anlamı kalmaz bu uçsuz bucaksız maviliklerin,
Ama istersen yine de git.
Bir gün güneş tutulunca, beni hatırlarsın.

Yalnız seninle yaşıyorum, biliyorsun,
Seninle anlamlar veriyorum hayata.
Nasıl anlatacaksın yüreğine yokluğumu,
Nasıl söz geçireceksin gözlerine?
Belki de yaptığın bu en büyük hata,
Tozlu akşamlar gibi yerleşince yüreğine,
Beni hatırlarsın…

Solgun bir resmin önünde öyle dalgın, öyle düşünceli
Hayatı yeniden yaşarsın hayâllerde.
Unutma nasıl da asılı kalmıştık umutlarda,
Her şeye boş verip deliler gibi.
Hasret takılıp kalınca yüreğine ve sen sarılıp kâğıda kaleme,
Güneş batıp caddeler boşalınca,
Yalnızlığınla baş başa, her satırında teselli bulduğun mektuplarda,
Beni hatırlarsın…

Sen de beni çok sevdin, biliyorum
Biliyorum, hüzün karıştı senin de sevinçlerine.
Bir gün en sevdiğin şeyler üstüne dilekler tutunca,
Yaşadığını anlarsın…
Biliyorum, ettiğin yemini, verdiğin sözü unutunca,
Beni hatırlarsın…