dünya o kadar tatsız ve renksizki
hayallerimin bile ışığı söndü
bıçak keskinliğince yalnızlık
batıyor içime.
gönlümün kaf dağına uçuşu
boş sefer gibi.
hasret ve ben
kan kardeşi gibiyiz
kopamıyoruz işte.
hasretin yaktığı gönülde
bir bardak ayrılık
nasılsa susayıp içeceğiz
ergeç.
gönlümde hapsedilen hasret
müebbet mahkumu
mahkeme öyle karar kılmış
kavuşmak mahşere belki.
hasretin bittiği yerde
biliyorum
mezar taşım dikili olacak…