Hişt hey sevgili Yar
Yüzünde güneşin sıcaklığı
Yanaklarında yine o harika pembelik var.
Bugün yine bir başkaydın,
Cana can katan yürüyüşünle
Kalpleri titreten o tatlı gülüşünle
Her sabah önümden geçerken
Beni eriten o süzülüşünle,
Ve ben aptal Aşık
Sadece uzaklardan içimi çekerek
Baktım baktım bakakaldım.
Durmaz içimizdeki yangın artık
Güzelim İSTANBUL
Senin de sokakların dar gelir bize,
Kısacık donumla sümüklü burnumla
büyüdüğüm.
Koşarken düşüp dizlerimi ellerimi kanattığım,
Arnavut kaldırımlı o dar sokağımı da
Sevmiyorum…
Omuzunda yoğurt askısı,
Elinde ziliyle, her akşam saat 4 gibi,
geçen yoğurtçu hayri dede vardı ya,
O da ilgilendirmiyor beni şimdi.
Ne gençliğim heyecan veriyor bana.
Ne de gireceğim mezar korkutuyor beni.
Heey.. Sana sesleniyorum
Ceylan gözlü, ipek saçlı sevgili
sana haykırıyorum.
İster duy istersen kulaklarını tıka,
İstersen arkanı dön ve git.
Unutma giderken her attığın adım,
seni bana daha da yaklaştırıyor.
Gitmeden önce gel gel de
Beni ebedi çukuruma
Kendi ellerinle it.
Ve git

İstanbul – 26.04.1995