her gece yarım kalırdım
ufka bakar duvarlar arasında
rakkamlar döner durur saatimda
ilk sana bozulur aklım
yemin ederim bir hamlede ölürüm
en son sabah görür beni

sana bakar gözlerimdeki ışık
en çok kanım kaynarken ağlarım
nutkum kesilir görünce karşımda seni
inan bir kez daha yanarım

üzmeliydin yüzülen tenimi
çingene gibi karartıpta üstelik

neden gitmiştin bir aralar
o kadar özledim ki seni
kolay mı aşka tuz basmak
ta derinlerden hissettim acını
aklım olsa vururdum kendimi