Elâ gözlerini, sevdiğim dilber.
Gurbette hayâlim, yaktı da geçti.
Ayrılık sancısı, gönül yarası,
Derindên, derine, aktı da geçti.

Yazmadın güzelim, kalemin mi yok?
Göz yaşı dökecek elemin mi yok?
Kurbân olduğuma dilemin mi yok?
İntizâr dileğim, taktı da geçti.

Nisân, mayıs, bahar ayı, gel olur.
Bakar gözüm, nemnâk olur, sel olur.
Bâd-ı sabâ, sîne çarpar, yel olur.
Hasret ateşini çaktı da geçti.

Kadir Mevlâm, sen Abdal’ın görün mü?
Nazar eylen, hem dileğim bürün mü?
Gönlüm kırık, huzûrundan sürün mü?
Gönül, “Gül- Cemâl”e, baktı da geçti.

Erzurum