Sevdaya açılan öyle bir can ki;
En yüce dağlara, bakar gözleri,
Yalçın kayalarda, bir ceylan san ki;
En gizli çağlara, akar gözleri…

Savaşan aklıyla salmış zehrini,
Bir vefasız yarin, çekmiş kahrını,
Gözünden akıtmış, azgın nehrini,
Fırat nehri gibi, yıkar gözleri…

Ateşlerde yanmış, endamı zinde,
Kırılmış kadere arzusu kinde,
Aşka can adamış, sevdası önde
Gönlüme sevdayı eker gözleri…

Bürünmüş sırlara gülerken yüzü,
Görenler sanır ki; güneşin kızı,
Mor dağlar misali yanıyor gözü,
Sevdası özünde, yakar gözleri…

Cephede savaşan bin deli yürek,
Mezarında bekler kazmayla kürek,
Bir sözü bin hançer densize gerek,
Densize bin kursun, sıkar gözleri…

Uzun etme Murat, bitir sözünü,
Kışa feda etmiş, bahar yazını,
Çıkmıyor avazı kırmış sazını,
Kalbime hançeri çakar gözleri…

Ankara – 30.03.2007