Nedir beni darmadağın eden, nedir bu duygu içimdeki
Olsa olsa gün batımı aşkıdır bu,
batan güneşi birlikte seyredip sonra birlikte yummak gözleri…

Bir balıkçının ağlarına takılan tek bir balık gibi çırpınan
Ve özlemlerinle sarmalanan bir ağın içine düşüyorum
Hiç böyle bir tat almadım hayattan,
Yaşadığım tüm dostlukları, tüm sevgileri
Serdim önüme tek tek yeniden yaşar gibi sanki

Güneşin ferinin söndüğü zamanlardayız artık
Kızıllığının yapraklara karıştığı…
Sevgini toplar tamamlarım belki, hep eksik kaldığını hissettiğim Yüreğimdeki parçalarla…
Aşkının peşindeyim, bir cafenin tahta sandalyelerinde
Oturup yudumladığımız o tavşan kanı çayın sıcaklığı gibi içimi Isıtan
Aşkındı benim aradığım,
Nerden bilebilirdim be güzelim
Nerden bilirdim aslında sevgi ve dostluk arayan yüreğimin,
Günün unuttuğu bir buğday tanesinden yeşeren
Aşkının her adımda imkansızlaştığını…

Olsa olsa gün batımı aşkıdır bu,
Batan güneşi birlikte seyredip sonra birlikte yummak gözleri
Ve sonsuz maviliğin kucağında birlikte yelken açmak ufuklara

Ankara – Temmuz 2005