Yokluğunda zaman
Kana susamış akrep gibi
Hasretin nöbetçi kapımda
Hüzzam bir şarkıda ağlıyor
Sen diye büyüttüğüm sevda!

Doyumsuz gülüşlerine yenilmiştim
ޞimdi her türkü bir çığlık dudaklarımda
Yordamsız eller eğiriyor beni
Hoyrat gönüllere dokumak için
Bir hasret vaveylası şimdi akşamlar.

Bu yalnızlığımın tenhasında
Özlem olup çöküyorsun içime
Her umut yüreğimde bir dinamit
Yöremdeki sessizliğin kavgasında
Buzdan bir yontudur şimdi akşamlar

Dilsizdir bu kentin sokakları
Kaldırımlarında ıpıslak yatıyor
Sokak lambalarının gözleri
Bilmem kaç yıldır ağlar güneşe hasret
Sensizliğin kasvetiyle bu puslu akşamlar

Oysa şimdi aylardan MAYIS!!!
Sevdalıların kavuşma vakti
Dem gülüşlerin çiçeklendiği dem
Yitirmedim hala içimde senli umutları
Gün yirmidört saat hasretini demliyorum…

Herne / Almanya – 13.05.1991