Belki sonu yok ama sen çıktın ya karşıma
Hayatımda ilk defa gülüyorum Gülmira
Oturup dizlerini yastık ettin başıma
Mutluluktan adeta ölüyorum Gülmira

Sevmek iyi güzel de aşkın şansı olmalı
Ya destanlar misali ya romansı olmalı
Ayrılığın tangosu vuslat dansı olmalı
Fakat kader çok görür biliyorum Gülmira

Kaktüs gibi gelirken sen duygusuz helale
Oysa kokunu vermez bana bir gül bir lale
Gözlerimden taşarken gönlümdeki şelale
Seni hayal edip de siliyorum Gülmira

Sensizliğim dayanır belki bir çok nedene
Ruhu ka’le almıyor sahip olan bedene
Beddualar yağdırıp aşkı haram edene
Senin için mutluluk diliyorum Gülmira

Hasretinden bozuldu ahengi ses tonumun
Dile düşen her “keşke” başlangıcı sonumun
Bir teselli bulurum hoş olursa konumun
Seni en az sen kadar seviyorum Gülmira