Ellerine kına yakmışsın, al al olmuşsun,
ޞeker kaymak ne kelime sen bal olmuşsun,
Gönül bahçemde ben bahçıvan, sen gül olmuşsun,
Devşirmeye geldim seni, aç artık gülüm.

Bakmaya doyulmuyor, ela gözüne,
Bu canım fedadır bir tek sözüne,
Utanırım bakamam o gül yüzüne,
Aşkım bade olmuş, iç artık gülüm.

Kirpiklerin ok olmuş, kaşın yay gibi,
Güzel mahcemalin, hilal ay gibi,
Bu aşk gönlümde akan, deli çay gibi,
Köprü at üzerimden geç artık gülüm.

ޞeyda bülbül olmuşsun, dilin şakıyor,
O dillerden söz değil, ballar akıyor,
Bu sevda bir alev olmuş, beni yakıyor,
Seveni sevmeyeni seç artık gülüm.

Nazik ellerin elime dokunduğu an,
Bedenimde can yanıyor, damarımda kan,
Tek dileğim Allahtan, benim gibi yan,
Senden vazgeçmek mi, güç artık gülüm.

Diyarbakır – 1996