Sen de gördün mü, doğan güneşi?
Hele sen bir bak da gör gönlümdeki ateşi.

Ufukta boş veren, dağılmış bulutlar.
Gökyüzünde binlerce sevda yanar.

Yaşamak başlangıçsa, ölüm herşeyin sonu.
Bitir dargınlığı da öğren artık bunu.

Gülümsemeyi eksik edeli gönlünden.
Baharlar bir demet hüzündür sana gidenlerden.

Sen de gördün mü, solan bahar çiçeklerini.
Hele sen bir bak da gör içimdekilerini.

Son bir şarkı daha söylensin bu yerde.
Ne olur gitmeden bu ezgileri dinle.

Gözlerinde yarına dair binbir umut.
Gülümse, bu ayrılık vaktini şimdiden unut.

Geri gelmeyen günlere bir sevdadır gider.
Senin de yere göğe sığmayan düşlerin biter.

Sen de gördün mü söyle gördün mü?
Hele sen bir sev bakalım, yoksa öldün mü?

Çemberlitaş – 13.04.2002 10:35